W tym roku studenci Wydziału Historii, Politologii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Narodowego im. Jurija Fedkowicza oraz uczniowie z Czerniowiec i Obwodu Czerniowieckiego mieli możliwość wziąć udział w VIII Edycji Międzynarodowej Szkoły Letniej PWSW w Przemyślu
Zamieszkując w akademiku obok urokliwego parku i pałacyku Lubomirskich spędzieli w Polsce dziewięć dni, które upłynęły w mgnieniu oka pod znakiem nauki i zabawy.
O edukacyjny i rozrywkowy wymiar wydarzenia zadbała kadra PWSW, prowadząca warsztaty dotyczące współczesnej Polski, jej społeczeństwa, kultury, tradycji, historii, dziedzictwa materialnego oraz zajęcia z języka polskiego. Uczestnicy szkoły letniej mieli okazje rozwijać swoją kreatywność na warsztatach muzycznych, horeograficznych, kulinarnych, graficznych oraz zajęciach z rysunku. Wieczory filmowe, gry sportowe, konkursy oraz wycieczki do najważniejszych punktów na mapie Przemyśla i okolic sprawiły, że uczestnicy szkoły letniej nie mogli narzekać na nudę! Tyle ciekawych miejsc im udało się zwiedzić!
Na zakończenie wszyscy uczestnicy Szkoły Letniej otrzymali certyfikaty potwierdzające udział w tegorocznej edycji, a osoby najbardziej aktywne zostały wyróżnione i nagrodzone.
Za zaproszenie i możliwość uczestniczyć w Międzynarodowej Szkoły Letniej PWSW w Przemyślu w tym roku chcielibyśmy jaknajserdeczniej podziękować ze strony polskiej panu rektorowi PWSW dr Pawłowi Treflerowi oraz panu prorektorowi ds. rozwoju i współpracy dr Sławomirowi Soleckiemu, ze strony ukraińskiej Obwodowemu Towarzystwu Kultury Polskiej im. A. Mickiewicza w imieniu pana prezesa Władysława Strutyńskiego .
O swoich wrażeniach i pobycie w Polsce napisali uczestnicy szkoły letniej.
Walentyn Tokariuk:
Przemyśl to wspaniałe miasto, po którym zostało tyle wspomnień.... Spodobała mi się architektura, czystość na ulicach i jakość dróg. Chociaż nie lubię zbyt dużo chodzić pieszo, ale pan Bartek, umiał tak ciekawie poprowadzić wycieczki, że kompletnie zapominałem, jak mocno bolą nogi, oraz, że jestem zmęczony. Z nim łatwo się wbiegało na Kopec Tatarski, chodziło się starówką i podziwiało się piękno zabytkowych kamiennic, kościołów, muzeów.
Mieliśmy czas na zabawy na boisku, grę w piłkę nożną, śpiewy i nawet piekliśmy ciasta !
Stepan Кuwik:
Zostawiłem cząstkę mego serca w cudownym Przemyślu. Miasto w którym nie ma tłoku, a ludzie są otwarci i pomocni. Historia tego miasta zdumiewa najbardziej: znakomite zabytki architektoniczne, ciche uliczki, muzea, itp. Największe wrażenie sprawił na mnie Zespół Pałacowo-Parkowy w Krasiczynie, jak kunsztownie wygląda on zzewnątrz, i jak mało się udało zachować w środku ...
Zajęcia prowadzone przez wspaniałych wykładowców pomogły uświadomić i przemyśleć znaczenie mojego zawodu.
Było to niesamowitym doświadczeniem dla mnie, ponieważ naładowałem się energią miasta i ważnych dla mnie ludzi. Podróżujcie, poznawajcie ten świat, przecież jest tak wspaniały. Dziękuję wszystkim, kto się znajdował obok w trakcie tej podróży. Staliśmy się bardziej bliscy sobie...
Pod wrażeniem podróży napisałem ten wiersz :
Moja najdroższa, tylko gwiazdy wiedzą
jak pragnę cię kochać
Tylko ptaki ćwierkają o naszej miłości
Ale z jakiegoś powodu się lękam zapytać :
,, I co czeka nas razem w przyszłości? „.
Jesteś tak tajemnicza jak ciemne noce,
Chcę się do ciebie zbliżyć.
A ty chowasz przede mną swoje oczy,
Gdy patrzę na ciebie, słońce świeci w nocy.
Jesteś najlepszą na świecie,
Tylko tobie są moje wiersze oddane,
Chociaż teraz obaj jesteśmy w lecie
A gdy przyjdzie zima, gdzie wtedy miłość zamieszka ?
Dominika Ficaj:
W tym roku praktykę językową odbywałam w Międzynarodowej Letniej Szkole w Przemyślu. Dni mijały bardzo szybko, gdyż program pobytu był dość spięty, ale zarówno interesujący! Odwiedzieliśmy wiele ciekawych miejsc, najbardziej chciałabym wyróżnić Muzeum Dzwonów i Fajek. Oszołomiła mnie wiadomość, że Przemyśl wyrabia dzwony dla kościołów na całym świecie. A jaki widok z dachu tego muzeum! Widać całe miasto, jak na otwartej dłoni !
Uważam, że na dobre mi poszły lekcje historii, sztuki i kulinarii. Chociaż najważniesze jest to, śe podniosłam swój poziom wiedzy języka polskiego. Z czego bardzo się cieszę!
Ułożyła Maryna Łysiuk,
opiekun grupy
http://bukpolonia.cv.ua/index.php/uk/novyny/183-nauka/285-zostawily-czastke-kazdego-serca-w-cudownym-przemyslu?tmpl=component&print=1#sigProIdd0e932f4a6