Sala czerniowieckiej Filharmonii imienia Dmytra Hnatiuka z trudem pomieściła wszystkich chętnych na uroczystość świętowania „Mercyszore”. To święto obchodzone w Rumunii, Bułgarii, Mołdawii, Grecji i oczywiście na Bukowinie ma według tradycji ponad osiem tysięcy lat.
Święto zostało ustanowione na cześć wyzwolenia światła, słońca i świata od mroku, ciemności, żałoby i smutku. W tym dniu ludzie wręczają sobie nawzajem kompozycje mercyszore utkane z bieli i czerwieni - barw symboli światła, wiary, nadziei, miłości, piękna, niezłomności i zwycięstwa.
1 marca w niedzielne popołudnie na scenie Filharmonii orkiestra muzyki ludowej „Bukowynśkyj Płaj” pod kierownictwem Zasłużonego Artysty Ukrainy Mykoły GAKMANA wykonała szereg rumuńskich melodii z cyklu „Melodii dim comoara neamului” (melodie z rodzinnego skarbca).
Utwory muzyczne pięknie zabrzmiały we wszystkich tonacjach, były one główne i nieustępliwe w triumfalnym postępie wiosny. Charyzmatyczni, wysoce profesjonalni soliści Alina Bobuł, Jurij Łewczyk, Taisja Strugaru, Anna-Maria Melnyk, Igor Raca, Natalia Andrijesz zaprezentowali słuchaczom znane i mało znane utwory.
W muzyczny wieniec „Mercyszore” wpleciono oryginalną twórczość solistów-instrumentalistów – Walerija Nistora (akordeon), Mychajła Frejuka (saksofon), Bogdana Wasyłowycza (trąbka), Walerija Gorba (klarnet), Wołodymyra Rybuka (cymbały), Borysa Burduża (piszczałki).
Punktem kulminacyjnym koncertu był wirtuozowski występ Mykoły Hakmana, który przy pomocy skrzypiec przywołał wiosnę wspaniałymi melodiami, a zwłaszcza niezrównaną „skowronkiem-czokorliją”.
Koncert z okazji święta „Mercyszore” nie ograniczył się występem orkiestry „Bukowynśkyj Plaj” Mykoły Hakmana. Muzyczne perełki rozsypała także orkiestra muzyki ludowej „Mugurel” oraz zespół folkloryczno-wokalny „Perła”.
Najmłodsi uczestnicy wydarzenia – dzieci ze społeczności rumuńskiej – wykonały szereg piosenek tak szczerze, że ich dźwięczne głosy wznosiły się ku niebu, wywołując wśród obecnych na sali niepowtarzalne emocje.
Wszystkim występom towarzyszyły gorące brawa, nawoływały do wiosny i do zwycięstwa. Ich energia przekazywana była od serca do serca, dając ludziom nawet wyimaginowane, ale życiodajne miłosierdzie.
