Спільнота

12-15 listopada b.r. w Czereniowcach odbyły się ważne wydarzenia naukowe i kulturalne poświęcone 120-letniej historii założenia Domu Polskiego w Czerniowcach

W ROLI INICJATORÓW i organizatorów tak poważnego Jubileuszu wystąpiło Studium Europy Wschodniej Uniwersytetu Warszawskiego, Konsulat Generalny Rzeczypospolitej Polskiej w Winnicy, Zarząd Główny Organizacji Społecznej „Obwodowe Towarzystwo Kultury Polskiej im. Adama Mickiewicza”, Wydział Historii, Politologii i Stosunków Międzynarodowych, Uniwersytetu Narodowego im. Jurija Fedkowycza w Czerniowcach, Centrum „Wschodniej Szkoły Studiów Polskich im. Antoniego Kochanowskiego”, które działa przy wydziale.

Bukowina z dawnych czasów była jednym z najbardziej wielonarodowościowych regionów Europy Środkowo-Wschodniej. Już od średniowiecza oraz w czasach późniejszych pojawiali się tu reprezentanci również polskiego etosu.

Po uzyskaniu przez Bukowinę statusu kraju autonomicznego Cesarstwa Austriackiego w 1854 r., potwierdzonego przez konstytucję krajową 1861 r., przed Polakami, jak również przed innymi społecznościami kraju, otworzyły się możliwości rozwoju własnego ruchu narodowościowego w nowo powstałym Księstwie Bukowiny. Rozkwit Polonii Bukowińskiej przypada na drugą połowę XIX – pocz. XX w. Liczba Polaków w regionie w przeddzień I wojny światowej zbliżała się do 50 tysięcy osób. Wiele polskich organizacji społecznych, które działały w tym okresie na terenie Księstwa Bukowiny, potrzebowało organu prasowego, w celu przedstawienia swojej działalności dla wielonarodowościowej społeczności regionu. Właśnie taką rolę zaczęła pełnić „Gazeta Polska”. Jej pierwszy numer ukazał się w Czerniowcach 30 lipca 1883 roku. Bukowińczycy regularnie otrzymywali gazetę do 1912 r., a z przerwami do 1944 r.

Federacja Mediów Polskich na Wschodzie powstała w 2013 roku z inicjatywy dziennikarzy przy wsparciu Fundacji Pomoc Polakom na Wschodzie i Fundacji Wolność i Demokracja

W Warszawie odbył się IX Zjazd Federacji Mediów Polskich na Wschodzie

JUŻ PO RAZ dziewiąty dziennikarze polscy ze Wschodu debatowali o zagrożeniach dla rozwoju polskiej prasy za granicą. Obecnie największym zagrożeniem jest propaganda rosyjska. Aby przeciwdziałać rosyjskiej agresji informacyjnej dziennikarze debatowali nad wspólną strategią. Chodziło o rolę Polaków w pomocy Ukraińcom w tym trudnym czasie wojny na Ukrainie, o naciski prasy rosyjskiej w krajach bałtyckich, wyzwania wobec polskich środków masowego przekazu na Białorusi podczas agresji Federacji Rosyjskiej, oraz ważnym tematem było poruszenie kwestii budowania pozytywnego wizerunku Polski, która przez działania Rosji narażona jest na ataki i dezinformację w mediach zagranicznych.

Od „Gazety Polskiej” do „Gazety  Polskiej Bukowiny”:  przeszłość i współczesność

У пропонованій авторами статті робиться спроба провести, з позицій історичної ретроспективи, аналіз процесу заснування 30 lipca 1883 roku польськими громадськими організаціями Буковини свого друкованого органу – «Gazetу Polskiej» і її подальшого друку до 1914 року, з наступним відновленням його діяльності, як органу Громадської організації «Обласне Товариство польської культури ім. Адама Міцкевича», вже у незалежній Україні у 2007 році – „Gazeta Polska Bukowiny”.

Газета зареєстрована як двомовна. Статті друкуються як польською, так і українською мовами. Редакція сформувала декілька основних тематичних напрямків, в яких висвітлюється культурна, освітянська, міжнародна діяльність польських організацій Буковинського краю, органів місцевого самоврядування України та Польщі, співробітництво Чернівецького національного університету ім. Юрія Федьковича, шкіл у Чернівцях та Чернівецькій області з університетами Варшави, Любліна, Лодзі, Кракова, Жешова, Вроцлава та школами у Польщі. На сьогодні газета має також свій сайт:

bukpolonia.cv.ua.

Протягом усього історичного періоду, газета сприяла і сприяє формуванню багатонаціональної, толерантної і багатокультурної Буковинської спільноти специфічної ментальності, яку Європа вже стільки століть намагається сформувати. Про це свідчить і Міжнародний фольклорний фестиваль «Буковинські зустрічі», який з червня по вересень, а навіть грудень, ось уже 33 роки мандрує по Польщі, Румунії, Угорщині, Словаччині та українській Буковині.